زیست چینه نگاری و ریزرخساره های سازند آسماری در ناحیه تاقدیس نیل (شمال شرق دهدشت)

هدف این پایان نامه پژوهش در مورد خصوصیات سنگ چینه نگاری، زیست چینه نگاری، ریزرخساره ها، محیط رسوبی، پالئواکولوژی و همچنین چینه نگاری سکانسی سازند آسماری در ناحیه تاقدیس نیل بوده است. بر مبنای سنگ چینه نگاری، سازند آسماری در این ناحیه به 6 واحد سنگی تقسیم شده است. در بخش زیست چینه نگاری با شناسائی 31 جنس و 24 گونه، سازند آسماری در ابتدا بر مبنای زون بندی زیستی آدامز و بورژوآ (adams & bourgeois, 1967) مورد بررسی قرار گرفت که بر اساس آن سه زون زیستی معادل با زون های زیستی eulepidina-nephrolepidina-nummulites assemblage zone, miogypsinoides-archaias- valvulinid sp. 1 assemblage zone و borelis melo group meandropsina iranica assemblage zone شناسایی شد و سن الیگوسن بالایی- میوسن زیرین تعیین گردید. در ادامه بر اساس مقایسه بیوزون های تجمعی شناسایی شده با نتایج ایزوتوپ استرانسیوم اهرنبرگ و همکاران (ehrenberg et al., 2007) و زون بندی ایزوتوپی فروافتادگی دزفول لارسن و همکاران (laursen et al., 2009) و ون بوچم و همکاران (van buchem et al., 2010) مرز میان اشکوب ها به طور دقیق تعیین گردید. در بخش ریزرخساره ها 10 ریزرخساره مربوط به یک رمپ هموکلینال تشخیص داده شد که یک روند کم عمق شدگی تدریجی به سمت بالا را نشان می دهند. این رمپ شامل سه بخش داخلی، میانی و خارجی بوده که محیط های دریای باز تا لاگون محصور را در بر می گیرند. بایوتاهای عمده رمپ خارجی شامل قطعاتی از خانواده ی نومولیت ها و لپیدوسیکلین ها در یک بافت وکستون، بایوتاهای عمده رمپ میانی شامل فرامینیفر های بنتیک بزرگ و کوچک هیالین، کورالیناسه آ و قطعاتی از کورال بوده و بایوتاهای عمده رمپ داخلی، فرامینیفر های بنتیک بزرگ و کوچک پورسلانوز و همچنین خرده-هایی از کورالیناسه آ و کورال را شامل می شود. بر اساس الگوی کم عمق شدگی و عمیق شدگی رخساره ها و توزیع فرامینیفرها 5 سکانس رسوبی درجه سوم برای سازند آسماری در این ناحیه شناسایی گردید که مرز تمامی سکانس ها از نوع sb2 و در مقایسه با زون فروافتادگی دزفول منطبق بر مرزهای معرفی گردیده توسط اهرنبرگ و همکاران (ehrenberg et al., 2007) می باشد. سرانجام، پالئواکولوژی سازند آسماری در ناحیه تاقدیس نیل بر مبنای دما، عرض جغرافیایی، شوری، عمق،آب و هوا، نور و همچنین شرایط مواد مغذی همراه با نوع اجتماعات دانه ای مورد بررسی قرار گرفت. بر همین اساس اجتماعات دانه ای در ناحیه مورد مطالعه از نوع هتروزوئن (فورآلگال/فورامول) می باشند.